31 okt Bestuurder niet altijd persoonlijk aansprakelijk bij betalingsonwil
Een BV wordt veroordeeld om achterstallige facturen te betalen. Nu de BV dit niet doet, wordt de bestuurder persoonlijk aansprakelijk gesteld voor de schade die is opgetreden door het negeren van het vonnis.
In opdracht van een BV bouwt een softwarebedrijf websites, die de BV vervolgens doorverkoopt. Tussen de BV en het softwarebedrijf zijn daarvoor overeenkomsten van opdracht gesloten. Echter, de BV betaalt de facturen niet, ondanks een ingebrekestelling. De rechtbank Zeeland-West-Brabant veroordeelt de BV bij verstek tot betaling van de facturen, die – samen met de proceskosten – zijn opgelopen tot ruim € 25.000.
Selectieve wanbetaling
Als de BV niet aan het verstekvonnis voldoet, spreekt het softwarebedrijf de enig bestuurder/aandeelhouder persoonlijk aan tot nakoming van de veroordeling. Wegens ‘selectieve wanbetaling’ is deze bestuurder persoonlijk aansprakelijk, vindt het softwarebedrijf. De bestuurder stelt daarentegen dat het softwarebedrijf slechte websites heeft gebouwd die allemaal offline zijn gehaald. De klanten van de BV hebben zich inmiddels teruggetrokken. Zij zit aan de grond en kan niet betalen.
Verstekvonnis
Het softwarebedrijf begint een tweede procedure, bij dezelfde rechtbank en vordert dat de bestuurder wordt veroordeeld tot het persoonlijk voldoen aan het verstekvonnis. Dit vonnis is in kracht van gewijsde gegaan omdat de BV niet in hoger beroep is gegaan. De BV moet dit verstekvonnis dus nakomen. In deze procedure staat de vraag centraal of de bestuurder van de BV op grond van onrechtmatig handelen privé aansprakelijk is wegens het niet voldoen door de BV aan de veroordeling in het verstekvonnis.
Persoonlijk aansprakelijk
Als een vennootschap tekortschiet in de nakoming van een verbintenis of een onrechtmatige daad pleegt, dan is het uitgangspunt dat alleen de vennootschap aansprakelijk is voor de schade die daaruit voortvloeit. In bijzondere omstandigheden kan naast de vennootschap ook een bestuurder aansprakelijk zijn. Daarvoor geldt een hoge drempel. Een bestuurder is pas aansprakelijk als deze persoonlijk een ernstig verwijt kan worden gemaakt, dus niet bij een ‘gewone’ vergissing. Persoonlijke aansprakelijkheid kan worden aangenomen wanneer een bestuurder bij het aangaan van de overeenkomst wist of redelijkerwijze behoorde te begrijpen dat de vennootschap niet aan haar verplichtingen zou kunnen voldoen en geen verhaal zou bieden (de zogenoemde Beklamelnorm) of wanneer het betaling en verhaal frustreert. Het is volgens de wet het softwarebedrijf dat dit moet aantonen.
Onvoldoende aangetoond
Het softwarebedrijf stelt wel dat de bestuurder haar vennootschap heeft leeggeroofd of dat op z’n minst heeft toegelaten – met als doel de betalingen te ontwijken – maar echt bewijzen draagt dit bedrijf daarvoor niet aan, aldus de rechtbank. Dat de bestuurder inmiddels haar werkzaamheden in een nieuw opgerichte eenmanszaken heeft voortgezet, is onvoldoende om haar aansprakelijk te stellen. Dat geldt ook voor de mededeling van haar dat er geen debiteuren, crediteuren en geen baten meer zijn. Daaruit blijkt nog geen ernstig persoonlijk verwijt. Ook de Beklamelnorm is niet van toepassing: het softwarebedrijf heeft onvoldoende onderbouwd dat de bestuurder de overeenkomst van opdracht is aangegaan terwijl zij wist dat zij de factuur niet kon betalen.
Geen betalingsonwil
Was sprake van betalingsonwil? In dat geval kan sneller bestuurdersaansprakelijkheid worden aangenomen. Maar het softwarebedrijf toont niet overtuigend aan dat dit aan de orde was, dat dit eventueel aan de bestuurder kan worden toegerekend en dat haar van die betalingsonwil een ernstig verwijt treft. De rechtbank ziet dan ook geen enkele reden om de bestuurder aansprakelijk te stellen voor het niet komen van het verstekvonnis.